De Stichting Geschiedenis Melderslo had plannen om de dorpsgeschiedenis door middel van 16 mm films vast te gaan leggen. Dit was een kostbare activiteit, er moest een camera, projector en dure films gekocht worden, daarom werd gezocht naar financiën.

Jeu Holterman, actief filmer van de groep, kwam op het idee om polsstok verspringen over het Vlasven te gaan organiseren, een sport die nog niet in Zuid-Nederland beoefend werd.

Het was een geheel nieuw idee, maar we waren allen bereid dit project ter hand te nemen, want er was wel een kans van slagen, we wisten dat deze sport in het midden van het land veel bezoekers trok.

Eerst organiseerden we een antiekmarkt in zaal het Wiel, om beginkapitaal te verzamelen. Jeu Holterman had contacten in Engeland en importeerde een aanhanger vol brocante spullen, Harry Litjens en Piet Lenssen haalden in Asten en Vlierden bij handelaren een flinke partij “handelswaar”, bij elkaar voor de geplande antiek en rommelmarkt.

We hadden intussen de sportactiviteiten in het midden van het land gevolgd zoals de wedstrijden tussen de Friese polsstok springers en de Hollandse clubs. Zij hadden geschikte springvijvers en kanalen waar ook de Nederlandse kampioenschappen gehouden konden worden. Wij moesten het modderige Vlasven hiervoor geschikt maken? Belangrijk was, hoe krijgen we het terrein rond het ven en de kasteelruïne in orde?

Eerst gingen we twee avonden brandnetels maaien, het terrein was onderkomen, daarna de rommel, oude fietsen en troep uit het water vissen. Hierna besloten we toch maar, er lag teveel rommel in, het ven leeg te pompen zodat we de zwarte laag modder met een kraan er uit konden halen, alles ging op transport naar een perceel land op het Melders veld.

De brandweer van Horst was bereidwillig en pompte het Vlasven de week voor het evenement weer vol. Ook moest er een speciaal aanloopsteiger gebouwd worden voor de springers, dus er werden geschikte steigerbuizen en planken aangeschaft.

Nationale  Polsstokbond Holland

Intussen hadden we contact met de Polsstokbond Holland, die wilde graag hun favoriete sport promoten, we hadden ook in Vlist (ZH) de jaarlijkse Nederlandse kampioenschappen bezocht.  Zij zouden op de dag van het  grote evenement naar Melderslo komen met een wagen met  de speciale stokken en ervaren springers. Ook de wedstrijdleiding zouden ze voor hun rekening nemen, zelfs enkele Nederlands kampioen springers boden zich aan mee te komen om de inleidende sprongen te maken.

Er was een grote tent geplaatst voor de drankvoorziening, dus er werden ook ervaren biertappers ingeschakeld. Het koelen van de dranken ging bij een tuinder in een koelcel.

Aanhangers vol met dranghekken en verkeersborden waren opgehaald bij de gemeente en geplaatst waar het volgens de vergunning nodig was.

Het Jeugdhuis diende op de dag van het evenement als EHBO post en toiletgebouw en hier moesten ook de entree gelden binnenkomen.

Vol spanning kwam de grote dag naderbij, een artikel op de voorpagina van het dagblad van Noord Limburg, met een foto van een door de lucht vliegende polsstokverspringer, sloeg wel aan.

Het publiek kwam massaal opdagen op deze 3^de zondag van Juli in 1977, velen wilden dit speciaal gebeuren mee maken. De politie had het op deze dag druk met bekeuringen uitschrijven, ondanks de geplaatste verkeersborden stonden overal auto’s geparkeerd.

Melderslo was te klein

Zoveel toeloop was nooit vertoond, het dorp was te klein. Rond de 3.000 bezoekers konden genieten van de pogingen van de moedige springers  om droog de overkant van het Vlasven te halen. Niet alle springers lukte dit, tot grote hilariteit van de nieuwsgierige kijkers.

Tussendoor zorgde de blaaskapel van de fanfare voor de stemmige muziek. 

De vaten bier en frisdrank moesten aangevoerd worden door een weiland, de 50 liter vaten rolden we over planken over een sloot naar de tent – op dit perceel ligt thans de Pastoor Teeuwenstraat en de Bongerd. Het was dorstig weer, laat in de avond hadden we 45 vaten bier vertapt, want in de avond was er ook nog amusement muziek dat de stemming er in hield.

Na afloop kregen de gast deelnemers uit Zuid Holland naast hun financiële vergoeding ieder een Limburgse vlaai mee als dank voor hun speciale inzet. Een vriendschap met de Hollandse sporters was geboren.

Alle vrijwilligers waren na afloop doodmoe maar voldaan! Een ding was toen duidelijk, dit evenement was voor herhaling vatbaar, het was een gat in de markt. Bijgaand enkele foto’s van het overvolle Vlasven.