Nieuwsbrief oktober 2011: Wist u dat ... de voorganger van die Merlo Freunde zich de Zeventien-Nullers noemde?
De geschiedenis van die Merlo Freunde begint in feite in het jaar dat de fanfare wordt opgericht, rond 1925. Onder de bezielende leiding van meester Nellen werd er in die tijd een twintigtal tweedehands instrumenten bij de paters in Venray gekocht. Om deze te bekostigen werden er diverse activiteiten zoals fancy-fairs en toneeluitvoeringen georganiseerd. De opbrengsten hiervan waren voor de fanfare. Tijdens deze festiviteiten speelde er een groepje muzikanten, het "strijkje" genaamd, ook weer onder leiding van meester Nellen. Men zou dus kunnen stellen dat deze groep de eerste blaaskapel van Melderslo was.
De Zeventien-Nullers
Het overgrote deel van wat later de Boerenblaaskapel zou worden had reeds eerder enkele festiviteiten in Melderslo opgeluisterd. Bijvoorbeeld onder de naam "De Zeventien-Nullers" tijdens de revue in 1955. Dit was een vette knipoog richting RKSV Melderslo. Het eerste voetbalelftal had een aantal weken eerder met 17-0 van Blitterswijck verloren. Zie hier het relaas van Hay van Kuijck die destijds keeper was van het eerste elftal.
Sef Gubbels was de dirigent van dit gezelschap, maar van het dirigeren kreeg hij het steeds warmer. Zo voor en na trok hij een kledingsstuk uit totdat hij in zijn onderbroek voor het muziekgezelschap stond.
Ook was Sef niet tevreden met de klank van de muziekinstrumenten. Hij vroeg iedereen zijn instrument te stemmen en liep vervolgens op Cox Han en zijn bas af om er, onder groot gelach van de zaal, een stoffen rat uit te trekken en deze de zaal in te werpen!
De blaaskapel is officieel opgericht in 1962 op aandrang van de carnavalsvereniging De Vlaskop. Zij zagen de drie dolle dagen met carnaval graag muzikaal opgeluisterd. Leden van fanfare Eendracht richtten toen de Boerenblaaskapel op. Piet Seuren nam de leiding op zich. Zie foto 1.
Spelen tot de lippen op de schoenen hingen
Een van de belangrijkste taken van de blaaskapel was op de liedjesavond de artiesten begeleiden. In het begin werden de teksten bij Piet aangeleverd, hij schreef er de muziek bij. Omdat het nogal wat werk was om de vele teksten die aangeboden werden van muziek te voorzien, werd er één partij per liedje geschreven. Ieder instrument speelde dus dezelfde partij. Later gingen de artiesten zelf de muziek schrijven en kwamen er verschillende partijen voor de diverse blaasinstrumenten. De blaaskapel kreeg dan wel eens het verwijt dat ze niet speelden wat op de partituur stond. Vaak bleek dan echter dat de blaaskapel wel speelde wat op de partituur stond, maar dat de partituur niet geheel de gedachten van de artiest weergaf.
Onder leiding van Piet Seuren wordt er in totaal drie maal op concours gegaan, waaronder in 1965 Hout-Blerick. Een van de nummers die toen gespeeld werd was "Sennerin, Abschied von der Alm".
Dit nummer is later nog vaak gespeeld. Niet als concoursstuk maar als het "Melders volkslied", mede dankzij vorst Hay Heldens, die dit nummer vaak aanvroeg. Men gaf zich dan niet voor 100%, maar voor de volle 111%, aldus een gevleugelde uitspraak van Hay. (Klik hier voor een live-versie van Sennerin, uitgevoerd door Die Merlo Freunde. De opname is afkomstig van de cassetteband "Good gemutst", uitgebracht ter ere van het 33-jarig bestaan van de carnavalsvereniging).
