Aanval op Düsseldorf
Op 25 mei 1943 om 23.54 uur, stijgt een Lancaster bommenwerper (W4998 van het 100ste RAF squadron) op vanaf de basis Grimsby in Engeland. Aan boord zijn sergeant A.T.W. Moore, sergeant J.S. Wilkins, sergeant D.C. Stone, sergeant S.J.W. Coventry, sergeant J.C. Wood, sergeant L.C. Maunsell en sergeant M. Keogh. Samen met 758 andere vliegtuigen zullen ze de Duitse stad Düsseldorf bombarderen. De aanval wordt echter geen succes. Dubbele bewolking boven de stad en door Duitsers aangestoken brandhaarden maken navigeren erg moeilijk. De bommen vallen verspreid over een groot gebied.
Boven Düsseldorf wordt de Lancaster van sergeant Moore getroffen door luchtafweergeschut. Twee bemanningsleden, sergeant Wilkins en sergeant Coventry, weten met een parachute uit het vliegtuig te springen voordat het om 02.35 uur in Melderslo bij de Boomsweg (nu kruising Boomsweg/Lottumseweg) neerstort. Wilkins landt in Velden, waar Coventry landt is, is niet bekend.
Nel: Wij zaten in de schuilkelder en hoorden een ontzettend kabaal buiten. Het was alsof de wereld verging. Daarna een ontzettende knal. We waren zo geschrokken dat we "allemoal op ennen hoêp loche".
We moesten de schuilkelder verlaten omdat het vliegtuig in brand stond. Toen ik buiten kwam hoorde ik de munitie die nog in het vliegtuig zat afgaan.
Mijn vader Sjeng Verlinden ging samen met Kuebke Alards, Sef en Jan van Rens en Sef Wijnen naar het vliegtuig. Aan de achterzijde van het vliegtuig sloegen zij de mica ramen van de schutterskoepel kapot om twee nog in leven zijnde bemanningsleden te bevrijden. Van de overige drie waren er twee verbrand, de derde lag dood op de weg. Waarschijnlijk is hij door de crash uit het vliegtuig geslingerd.
Nel: Mijn vader heeft een verbandtrommel uit het vliegtuig gehaald, die heeft jaren bij ons op zolder gelegen. De schaar uit die trommel hebben we thuis altijd gebruikt want dat was een goede scherpe schaar. Het stelen van spullen uit een neergestort vliegtuig was door de Duitsers ten strengste verboden, zelfs op straffe van executie. Kuebke Alards had een parachute meegenomen omdat van dat stof mooie kleren gemaakt kunnen worden. Bang om door de Duitsers opgepakt te worden heeft hij de parachute later weer teruggebracht. .
Le Réseau Comète (The Comet Line)
Sergeant Wilkins en sergeant Coventry brachten het er levend van af. Wilkins komt in Velden bij de familie Korsten terecht en wordt zo snel mogelijk overgebracht naar Weert. Daar woonde kapelaan Slots en die hielp wel eens Engelse piloten. Vanuit Weert wordt Wilkins overgebracht naar Hasselt waar hij wordt overgedragen aan le Réseau Comète. Dit was een succesvolle Belgische verzetsgroep die geallieerde piloten via het bezette Frankrijk en het neutrale Spanje naar het Britse Gibraltar probeerde te vervoeren.
Voordat Wilkins in Hasselt aankomt, heeft Coventry zich weer bij hem aangesloten. Vanaf waar precies is onbekend. Meer informatie kan gevonden worden op de website (www.cometeline.org). Deze website geeft ook een kort routeverslag van zowel Wilkins als Coventry (Franstalig dus Google Vertalen is hier wel handig). In beide verslagen komt de naam Gertrude Moors voor, dus waarschijnlijk zijn ze vanaf haar woonplaats (de windmolen van Dilsen) gezamelijk naar Hasselt vervoerd. Op 2 juni vertrekken ze van Hasselt via Brussel naar Parijs. Daar worden beide militairen op Gare du Nord gearresteerd door de Gestapo.
Wilkins en Coventry worden beide als krijgsgevangene in een kamp in Duitsland ondergebracht. Wilkins weet te ontsnappen en komt met hulp van Amerikaanse geallieerden in het reeds bevrijdde Brussel terecht. Hoe het Coventry is vergaan, is niet bekend.
Ontmoeting
Jaren later, sergeant Wilkins is inmiddels naar Canada geëmigreerd, gaat hij op zoek naar de familie uit Velden die hem destijds heeft geholpen (zie het betreffende krantenartikel). Tevens wil hij Melderslo bezoeken, de plaats waar zijn vliegtuig uiteindelijk is neergestort. Samen met Maria van Rens-Korsten, de vrouw uit Velden die hem destijds heeft opgevangen, bezoekt hij de Boomsweg.
Dat Nel en de rest van de aanwezige Melderslonaren geen Engels spreken is geen probleem.
Nel: 'Weej sproke allemaol gen speer Engels, maar Chrit van ôzze Graad (Chrit Verlinden) haaj en paar wûrd Engels op schoël gehad. Dordoor koste weej toch met dih man proate'.
Toen James Wilkins en zijn vrouw op 3 september 1986 op bezoek kwamen heb ik voor hem een taart gebakken met 'WELCOME' er op. Als souvenir wilde ik hem een stuk ijzer van het vliegtuig meegeven, maar dat was een te emotioneel aandenken voor hem. Toen bood ik hem de schaar aan die we al die jaren zelf gebruikt hadden en die mijn vader nog uit het vliegtuig heeft gehaald. Dat viel in betere aarde en Wilkins heeft de schaar mee terug genomen naar Canada.
